Vakrasti Dreymur (Eivor Pálsdóttir)

Tú komst og beyð mær inn til staðið, sum eingin hevði sæð og eg trein inn um tína gátt á heitastu hásummarnátt Títt blíða lyndi dró meg inn til heimsins vakrastu dreymar í djúpasta dvala lá eg tá tú reiddi mær ból at droyma á Droymandi stígi eg innar inn til eitt vakurt stað og eg vakni úr vakrasta dreymi sólin skínur aftur í dag Tú komst og beyð mær inn til staðið, sum eingin hevði sæð og eg trein inn um tína gátt heitastu hásummarnátt