Zagubieni (Sumptuastic)

Wraz z tysiącem innych statków wypłynęłaś w niewiadomym Ci kierunku, Wiatr pchną twe marzenia w wielki żagiel zapomnienia, Byłaś ciągle zagubiona w rozpędzonym szarym świecie, Teraz płyniesz swoim statkiem oszukując czas i życie, I oddalasz się powoli w zapomnieniu gubiąc życie. Aaaaaaaaa..... I posyłasz ciche prośby na niewinnych płatkach róży, no i czekasz na odpowiedź, która nigdy nie nadchodzi, więc porzucasz swe marzenia tak jak zbędny życia balast, Płynąc dalej swoim statkiem oszukując czas i życie, I oddalasz się powoli w zapomnieniu gubiąc życie.