Tram 17 (Kommil Foo)

Neem tram 17, stap uit bij het plein Waar het hoofd van Artevelde wordt bescheten Door de duiven die er zijn Met aan je rechterhand een brug, Loop je verder richting Zuid Aan een platenwinkel sla je 't hoekje om, En die straat die loop je uit Je komt vanzelf bij een kroeg, Die je rustig binnengaat Je wisselt geld en Trekt gauloises uit de nieuwe sigarettenautomaat Kies de derde kruk van links, Je telt de flessen op een rij Bestel bier en doe de man Achter de bar de groeten van mij Je doet alsof je je verveelt, Zomaar in het ijle staart Maar je hart gaat te keer Door het beeld dat je rechteroog ontwaart Want op de derde kruk van rechts, Drinkt ze droge witte wijn En zit ze argeloos en Niet bewust haar eigen mooie zelf te zijn Schuif onopvallend dichterbij, Raak met je knie haar linkerbeen Nee, je vergissen kan je niet, Er zwermen duizend kleine vlinders om haar heen Fluister zachtjes in haar oor, De woorden die ik nooit sprak Maar die ik altijd al wou zeggen, Maar waarvoor het lef me telkens weer ontbrak...