Marisa

Pierangelo Bertoli

F? con Marisa c’a squac? csa l’era i fiaur
e am acurs? cuma le bel a fer l’amaur
andev’n in gir inmes a i pree z? dai rivas
e s’asachev’n inmes ai sas.

F? con Marisa ch’am paseva in bianch el not
e am descurdeva ed tot dal gran ch’? iera cot
e a iera smort come ch’a fosa amalee
e invece a iera innamuree.

E quand me medra la me vdiva apeina alvee
l’am giva: “Guerda che te tot e spigasee”
e la penseva: al g? la facia ca coiaun,
e intant l’am feva i zabaiaun.

Me ped’r al deva a veder d’en saveiren gnint
e am parleva dla partida cliva vint
ma insam la conda am cateva de ed set banch
el so cravat e un quelch mel franch.

F? con Marisa ch’a impar? a fer l’amaur
e at divent? amigh ma propia amigh di genitaur
e anch ades dop tota l’acqua cle pasee
a son anch’era innamuree.  

(Grazie a Riccardo per questo testo)


Zdroj: http://zpevnik.wz.cz