Áh, kundu á tíðarhavi vit akker kastað ein dag tá vit hava eydnuna vunnið so hon ikki rýmdi avstað Tíðin, legg tínar veingir saman bert hesa stund meðan eg sælur kyssi mítt sólfagra ástarsprund Og løtan hin signaða, ríka á kvirr, ástheitu nátt áh, lat meg í kossinum doyggja tá hvíli eg æviga gott