Dagur þrjú (Rökkurró)

Sólargeislar brennandi sækja að mér. Loftið rykmettað kitlar vitin. Ekkert í sjónmáli nema einsemdin. Tíminn er sem gróið tré hreyfist aldrei. Skýtur rótum sínum fast í mig. Ég hugsa bara um að komast burt. Langur dagur líður hægt, loksins búinn. Kuldinn umlykur mig, hægir hugsun. Að lokum lognast út við dauðans dyr. Værum blundi vakna af, nýr dagur. Veruleikinn blasir við, ég er alein. En áfram tóri ég og dagana tel. Alein í eyðimörk...