Caverna Obscura (Dargaard)

Silva vetus stabat nulla violata Securi et specus in media virgis Ac vimine densus Effigiens humilem lapidum Compagibus arcum uberibus Fecundus aquis, ubi conditus Antro martius anguis erat Cristis praesiginis et auro Igne micant oculi, Corpus timet omne Venenis, tres vibrant linguae, Triblici stant Ordine pentes quem postquam Tyria lucum de gente profecti Infausto tetigere Gradu demissaque In undas urna declit sonitum, Longo caput extulit Antro caeruleus serpens Horrendaque sibilia misit. Effluxere urnae manibus, Et attonitus subitus Tremor occupat artus, Ille volubilibus aquamosos Nexibus orbes torquet Et immensos saltu Sinuatur in arcus ac media Plus parte leves Crectus in auras Descipit omne Nemus tontaque est Corpore quanto, Si totum spectes, geminas Qui separat arctos Nec mora phoenicas, Sive ipse timor Prohibebat utrumque, occupat. Hos morsu, Longis complexibus illos, Hos necat adflatu Funesti tabe venemi, Sanguisque reliquit corpus.