Jak pięknie by mogło być (Frąckowiak Halina)

Jak pięknie by mogło być Na ziemi wiecznie zielonej, Wystarczy wiedzieć, gdzie wstaje świt, I pójść w tę stronę. Wśród szczęku broni, zgiełku spraw Krzyczą Kasandry wszystko wiedzące, Tu mądrość świata na nic się zda, Tu trzeba umieć spojrzeć w słońce. Jak pięknie by mogło być, Bo przecież jesteśmy ludźmi, Jest sen zbyt straszny, aby go śnić. Obudźmy się, obudźmy! Wśród krwi, pożogi toczy się gra, Codziennie jest Sąd Ostateczny, Tu mądrość świata na nic się zda, Musimy znów stać się dziećmi. Jak pięknie by mogło być, Ziemia jest wielką Jabłonią. Starczy owoców wystarczy cienia Dla tych, co pod mą się schronią. Jak pięknie by mogło być, Przecież tak dobre jest życie. Czy nas słyszycie, czy nas słyszycie. Czy nas słyszycie?!