Hart Van Mijn Gevoel (De Kast)

De contouren in het land vervagen in de mist het schemer wordt verdrongen de nacht wordt uitgewist in een doolhof van emoties is de tijd voorbijgegaan dan loop ik naar de kamer waar jouw spullen niet meer staan Ik pak de eerste krant ik blader er doorheen en als ik koffie wil gaan zetten zet ik teveel voor mij alleen ik moet wennen aan de leegte die jij hier achterliet ik had zoveel idealen zonder jou heb ik ze niet 't is net of ik mezelf verloren ben 't is net of ik de diepste dalen ken in het hart van mijn gevoel zal ik je nooit vergeten in het hart van mijn gevoel mis ik je lach had ik kunnen weten dat het leven zonder jou me breken zou vanaf de eerste dag m'n werk is blijven liggen maar ik voel me uitgeteld het lichaam lamgeslagen als door de griep geveld in de alledaagse dingen schuilt een groot verdriet ik moet opnieuw beginnen maar zover ben ik nog niet t is net of ik mezelf verloren ben 't is net of ik de diepste dalen ken in het hart van mijn gevoel zal ik je nooit vergeten in het hart van mijn gevoel mis ik je lach had ik kunnen weten dat het leven zonder jou me breken zou vanaf de eerste dag zou ik m'n wilskracht naar de hemel kunnen stijgen de rotsen laten splijten om jou terug te krijgen In het hart van mijn gevoel zal ik je nooit vergeten in het hart van mijn gevoel mis ik je lach had ik kunnen weten dat het leven zonder jou me breken zou vanaf de eerste dag