Panie i panowie (Formacja Nieżywych Schabuff)

Dzwonisz do mnie w środku nocy, Słucham jeszcze snem pachnący. Mówisz ładnie bez natchnienia, Jestem sama wiatr płomienia. Nie ma winy, nikt nie pyta, Kto posprząta po zabawie. Chłopcy w czapkach z dzwoneczkami, W innej wojnie już zakochani. Wyjedź ze mną na koniec świata, Wyjedź ze mną jak pan i pies. Wyjedź ze mną na koniec świata, Wyjedź ze mną jak pan i pies. Mówisz do mnie w środku życia, Prosząc żebym Ci otworzył oczy. Człowiek jest jak liść na wietrze, Ktoś go kopnie, los uroczy. Jak to dobrze móc przeżywać, Życie, które nie jest proste. Wszystkie światła i kamery, W innej wojnie już zakochane. Wyjedź ze mną na koniec świata, Wyjedź ze mną jak pan i pies. Wyjedź ze mną na koniec świata, Wyjedź ze mną jak pan i pies.