Wyszłam i nie wróciłam (Jędrusik Kalina)

Dnia czternastego sierpnia 1963 roku wyszłam z domu i dotychczas nie wróciłam. Ubrana byłam w spódnicę w kratę i w białą bluzkę, na nogach miałam niebieskie pantofle, byłam z gołą głową. Ktokolwiek wiedziałby o losie zaginionej, proszony jest o powiadomienie najbliższego komisariatu MO. Niewykluczone, że idąc, nuciłam następującą piosenkę: Wszystko, co mam, dwa pokoje z ogródkiem, długie noce, dni krótkie, wszystko, co mam, opierunek i wikt, stertę nut, kilka płyt, alkoholu kropelkę, nitkę, guzik, pętelkę, wszystko, co mam, nawet kota i psa, i piosenkę, co łka wszystko to, wszystko, co mam, tanie i drogie, wodę i ogień, wszystko to, wszystko, co mam, trochę grosza w kieszeni, trochę w duszy jesieni, o czym marzę i śnię, o czym nie wiem i wiem, studia wyższe, a jakże, i talencik, a także komplet zalet i wad, ...dzieścia i parę lat, miejsce na ziemi i dziurę w niebie, wszystko zamienię na ciebie. A ty... ty nawet o tym nie wiesz... Wszystko, co mam, nawet kota i psa, i piosenkę, co łka wszystko to, wszystko, co mam, miejsce na ziemi i dziurę w niebie, wszystko zamienię na ciebie. A ty... ty nawet o tym nie wiesz...