Brabant (Guus Meeuwis)

Een muts op mijn hoofd Mijn kraag staat omhoog Het is hier ijskoud Maar gelukkig wel droog De dagen zijn kort hier De nacht begint vroeg De mensen zijn stug En er is maar een kroeg Als ik naar mijn hotel loop Na een donkere dag Dan voel ik mijn huissleutel Diep in mijn zak Ik loop hier alleen In een te stille stad Ik heb eigenlijk nooit last Van heimwee gehad Maar de mensen ze slapen De wereld gaat dicht En dan denk ik aan Brabant Want daar brandt nog licht Ik mis hier de warmte Van een dorpscafé De aanspraak van mensen Met een zachte G Ik mis zelfs het zeiken Op alles om niets Was men maar op Brabant Zo trots als een Fries In het zuiden vol zon Woon ik samen met jou Het is daarom dat ik zo Van Brabanders hou Ik loop hier alleen In een te stille stad Ik heb eigenlijk nooit last Van heimwee gehad Maar de mensen ze slapen De wereld gaat dicht En dan denk ik aan Brabant Want daar brandt nog licht De Peel en de Kempen En de Meierij Maar het mooiste aan Brabant Ben jij, dat ben jij Ik loop hier alleen In een te stille stad Ik heb eigenlijk nooit last Van heimwee gehad Maar de mensen ze slapen De wereld gaat dicht En dan denk ik aan Brabant Want daar brandt nog licht Ik loop hier alleen In een te stille stad Ik heb eigenlijk nooit last Van heimwee gehad Maar de mensen ze slapen De wereld gaat dicht En dan denk ik aan Brabant Want daar brandt nog licht En dan denk ik aan Brabant Want daar brandt nog licht En dan denk ik aan Brabant Want daar brandt nog licht