Áh, kundu á tíðarhavi
vit akker kastað ein dag
tá vit hava eydnuna vunnið
so hon ikki rýmdi avstað
Tíðin, legg tínar veingir
saman bert hesa stund
meðan eg sælur kyssi
mítt sólfagra ástarsprund
Og løtan hin signaða, ríka
á kvirr, ástheitu nátt
áh, lat meg í kossinum doyggja
tá hvíli eg æviga gott
Tisk: